sersefil bu bedenim aştı zamanı bazen fel fecir

açılan gözümü yaşlar aldı kaptan dümeni kır ve git

dönende yok ki karada rahata düşmüş terkedip

merkezi olmuş kalbim çekip gitmek çaresi

hangisi adil ama bugünlerin mesaisi

nevalesi olmadan uyku yok ferasetim

rüyalarımda galibim gerçek hayatta manevi

maddiyattan değersiz bahanesiyse şahidim

bu sahilim manzaram ve yazmak ister sağ elim

müsaitim yalnızlıkta gizli verasetim

boş verin o güzele selam olsun ben hala tekim

merak etmeyin yaz kış aynı yerde beklerim

her denemede bin hayır her kelimede gündem aynı

ver beni bana geri vermeyen her gece aldı benim öfkemi ahımı

savaşım soğuk ve kısasa kısas kıvamında

arafta çoktan boş yer edinmiş duygular içimde artık dost

kimseler bilmezdi yine yarim

sen gidince gökyüzüne halim kalmaz oldu

günlüğüm yine senle mi doldu özledi yani

bulutlara sordum yine cevap yok

ağladım satırlara döktüm çok gelmedin

madem ki sevmedin kalbime hançer gibi saplanır ok

aldı yaramı deşti yar muhalefette diyar diyar

diyarın istemekti kar ve hüzün boyardı tablolar

benimle geleni vardı milimi çağrı yoktu kalanı

bomboş odamın ağrı dolu sabahlarıydı dört duvar

yaktı canımı selametle uçtu gitti yarını

bomboş artık onsuz ardı canlı sade

hatıralar hafızamda yalnız ağlar ah kızanlar

ağzım anlar razı gelme gazi düş farazi mektuplar

baktı zatıma kalbi hedef arattı sayıma çıktı

dayan bayan trip adına şarkı yazmam arınamazsın arınamazken

bahtı kara aşkta kararıma mantık arama

kimler oralı anlamak ister bu karalı defteri adına yazmadım

seninle doğdu seninle öldü hücrelerim

gittiğin günden beri dön diye hecelerim

ben bu duvara resmi çizdim bak bu tablo

hep sensin adını andım acını çekerek yaşadım onca sen için

gün sabahtan kararı verdi duy beni birde derdi

çifte mermi saplanınca kefeni verdi bir melek

bir buketle gelecek olsa bin bukettir al bu parçam

sevgi okunu çek yaydan bense okurum efkardan

derde derman hangi ferman söylemişse gitmeni

gittiğin o günden beri bekler biri dönmeni

ahiretten farkı yokken gittiğim o sahilinde

sesimi duysa kafi dir ve ben bu aşkın faili sense fiilii

sağda solda bir melek var iyi ve kötüyü gösteren

yanlış olanı bikere seçtim yarim oldu sabreden

gözlerinden akan o yaşlar biliyorumki haklılar

ben bi filizi sevdim elbet bak bu aşkın hatrı var açtı

gonca oldu bak şu işe dostun dosta affı var

sigara yaktım hep yazarken birde dosta dert yanarken

tek bir sebebim oldu işte sen yanımda ben ağlarken ...

yine ben uykusuz beklesemde duygusuz geçen saatlerim

kafada ninniler döner bense sen özlemindeyim

2 şehir arası gitmekteyim

sefil kalbim cebim kadar boş değil

hoş değil yalanlar ardında yaşayıp yaşlanmak

an gelir canın yanar boşa uğraştır saklanmak

özgür yaşa özgür ol

çalış çabala sahip ol

ateşi bilmek istemessin insan olana çok zor

kimine sor hayatı anlatır başından zalimce

kimine görede iyinin ötesi en berbat gününde dahi

fani olmanın güsel yolu bitecek olması

ve baki kalmanın tadıysa bilinen ödülün olması

sevgiyi tatmadan gönül zindandır

aşkı yaşatmadan hayat virandır

hislerin olmadan yaşanmaz hatıran

yoldaşım olmadan yolum haramdır

bulamadığın cevaplar kaçamadığın korkuların var

sebepsiz ağlar gözler ağlar

soramadığın sorular kaçamadığın yalnızlıklar

nedensiz ağlar kalbin ağlar..

her kapı kapalı değildir aslnda

dene bi zor değil şansı zorla

kıymet bilmeden

dereyi görmeden paçayı sıvama kalırsın yarı yolda

derdimiz bi dert değil ve her bi fertte mert değil

akar gider o yıllar

o talih sert gelir

o zaman belli değil elinde yokki delil

salla hadi beyaz mendil

ayrılık anidir

hadi bi gel-sen

nefsin yen-sen

eğriyi doğruyu azı çoğu gör-sen

bende aşk var var bi yek yar

olsada sorunlar bulunur sonuçlar

dünden bu güne bir farkın olsun

hisset kendini bulursun

herşey zamanla yol alır

tek şey unutulmamalıdır

bazen ben mutluyum çevrem öyle değil

bazen herkes tebessümde bense umut fakiri

her sabah uyandığımda gözüm arar yeni birini

bense unuttum çoktan dostum kendi değerimi

müzik fani ben semazen döndü başım sevgi

cevap soru neden öldü hışım akar gider yaşım

gözüm toprağa baktıkça ölüm önüme yattıkça

savaş benim cesedim kukla iki elim hep yokta

başarıp ölmemekte yine tebessüm edip emeklemekle

sürünüp onca yıl gözünde düştüm oysaki herşeyim tamam

istemiştim bir selam ilişti gözüme faciam ve

bitti hayat serüvenim 2. defa doğmayacağım

nağmelerim aksak ve detone kafiyem üstünde yol gider önüme

ben

senden çok ağladım

çok

aradım ama bulamadım

Dostlarım gider arkadaşlıklarım biter elbet

Ama ben kalırım hatırlanırım da belki

Çıkar mahsulü münasebetleri biter elbet

Ama ben kalırım hatırlanırımda belki

Bir fincan kahve bir de öff be biraz ukala oldum biraz da sahte

Mistik günlerim geride kaldı evet hayır bulaştı tüm satırlara

Tarzı marzı boşver şimdi kaç senedir bu hayattayım ha

Neyse mazi benim yolumdur asi derim akıl almam

Yurdum burasıdır duygularım ve hissiyatım global şimdi

Çok uzaktan izlemekte beni görmemiş sanki beni ömründe

Yoksun benden kaçmaz sandığım herşey sandığımla kaldı

Çalakalem yine yazdı tarihi gönlüm baktı ve baktı sadece

Vardım belki de yoktum ama herkes beni çok mutlu sandı

Egom bile terketti aramıyor şimdi oysa o tanıdığım ilk insandı

Bende bir kalp var ki inanmazsın lirikal ağlar ağlar ağzım

Dağlar lazım bana sağlam anca arkamdan vurursun beni nişan almadan

Günahlarım kalsın ey şer sen okyanusta boş bir salsın

Biliyorum seni istemesende hayalimdeki kumsalsın

Tamam artık uzak dur kalbimi kırdın kötü melek

Bıraktığın anılar artık yok dostlar bana siz gerek

Bana herşeyden önce verilen bir söz vardı unuttun mu

Yollarımda karlı kışta soğuk gecem gündüzüm oldun mu

Bana sarılıp bir kere herşeyin çok güzel gidecek diyebilseydin

Umrumda olmazdı hiçbirşey biliyor musun artık bir deliyim

bir beklentim yok al bunu onar kırılan kalbim

Güvendiğim bir kişi daha vardı ruhuma sahip titrek yarim

Neyse bırakalım artık boş ver

Sıradan bir yaşam hadi koş gel diye bağırıyor arkamdan

Hoşnut değilim sanırım kavgamdan

Gerekse hiçbirşey almam hayat beni çekti

Zaman geri gelsin ayakları donsa kader beni silse

Kalem bile bitse ışıkları sönse

Uykum yok yine beklerim gece dört buçuk bitmez seslerin

Üzerime gelmeyin sildim hepinizi sıkıldım kendimden

Yazdım sevgimden yırtın resmimi erkenden kulağıma takın hadi

İmkansızı başarmak gerçeğin olsun ben yokum

Fatih yazarken bir taraftan da söyler batan her gemimde sessiz hayaller
karabasan hoş gel tatlı gecemde adınızı anmak her bir hecemde
belki delirdim hiç şansım yok belki zamana bırakmalıydım
kendi havamda boş bu tripten belki de hiç çıkmamalıydım
sırtım taşımadı onca yükleri herkes vurdu ve hep sürükledi
ben söndürmedim hep körükledim başkaları gibi suratına hiç sırtımı dönmedim
mutlu kalın siz yıl başında ben yine içicem her fırsatım da
söz yazıcam yine her satırımda özle beni her şarkımda
güverte bomboş çalan kemanlar bitişini anlatır söyle kim anlar
yaşadığım onca güzel anılarımı tek mermiyle vurdu aptallıklar
kalacak bir filiikam yokken boş yere kulaç atıp intikam almak
hergün yazıcam bir daha yazıcam kendi odamda bir mahkum olmak

kendime yeniden bir sayfa açtım ben yaşamıma bir rehber aldım
kendi ateşimle üfledim ve söndürdüm ben ateşimle bir dağı yaktım
dönen kelamlar sen ve benle yapar bir parça dur ve selamla
hakkımı verdim her bir oyunda bir yere taşındım arka sokaklar da

telefon çalsa beni arasan bir dakka dursan ve beni sorsan
ne zaman düşsen beni bulsan ben yüz vermezsem geri kaçsan
saatimi aldım geriye birazcık senimki yaşam değil bu yaşamcık
pardon hiç etmedim bakmayın suratıma yanlışlarımı çarpmayın
hayatı böldüm iki karedeyken sen ve ben birlikteyken
ayırmak istedi masum şeytan ben korkardım çıktım raydan
sen gezerken oralarda lay lay düzelir dedim eyvallah hay hay
bu filmin sonu ne oldu bilirmisin bir köşe başında dan dan dan dan
Fatih geri kal çok geç kaldı düşüyoruz eli sal
işte ? şahsım böyle bir tribal sana bakan o gözlere bence iyi bak
başta herşey çok güzel cicim ayları hayat sonra çok üzer
kendini avutma bence zor geçer ciğerlerin kavrulur söz sözü keser

Eğer ki bir gün derde kalırsan yerde bu can durdu bu kalp
Gözlerim ağlasın artık dayanamaz oldum kaderimi bir kalemde silerim
Yaz yağmuru gibi tek bir gün aşkın tek bir günah var o da seni sevmek
Sen bir riyakar bende günahkar hiç sonu gelmeyen aldatılışlar
Çıkmaz sokak gibi kapalı bu kalbim bana cesur ol deme yoktu hiç halim
Aşkı cinayet bende bir zanlı üzerime geldi ve hep o kazandı
Şimdi bu defter dört duvar aşkın arasında doldu ve bitti
Kıyılara hergün adını karaladım dalgalar her gün aldı ve gitti

Sahifeler boyu yazdı bu kalbim hicvini yaz günüm hüsnü ve talim
Emeklerimin yolu sevgi ve şahin gözleri göremedi yok gibi halim
Ben seni senden çok seven ahmak sen beni terkedip bu olanlara bak
Döndüğün an açık kapılar ancak bu yürek senle kolay barışmıyacak
Bildiğin herşeyi unut hakkımda tanıdığın o adam öldü 2 ay oldu
Kalan hatıralarına göz gezdir bana bakan gözlerin gülüyordu
Noldu bitti neyse boşver Odamın dört duvarı bana yer artık
Sen varken çok güzel olan heryer yıkıldı şimdi enkazda kaldık

Alışılmadık bir durum olsa gerek savaşılmayıp kaçıldı ki bilerek
Başlangıçta verilir hep sözler sadece kalır hepsi o güne mahsus
Mutluluk bizi özler bizi özler hayat anlamadım
Attığım o ilk adıma pişmanım yarama bastı birileri kalktım
Yazdım bugün sahne boş oynayacak biri kalmadı artık
Durdum öyle bir baktım sanki kandırıldım mı sence
Farkına vardık en sonunda ayrılık hoş gelir artık kulağa
Gözyaşı düştü hepsi bu deftere karaladın attın bu kağıdı sen çöpe

Gökyüzü ağlar kalbime rüzgar
Vursun o dalgalar içimde sen var
Söndü bu akşam şehrin ışıkları
Kapat ve git hadi suratıma kapıları..

Bir kulaç daha atsanız karaya
çıkacağınızı sandığınız,
iki tanıklı, sonu yakın mesafe,
düşenin dostunun olmadığı
ne yakın ne uzak bir yerdir..
Bir çıkar yolunuz olmadığında ise
kötü insanları tanıma senesi
olarak adlandırdığınız,
tek başınalığın yolcusu ve
hüsrana komşu olduğunuz zamandır..
Düşerseniz yandığınız,
sadece sahibinin sesinin duyulduğu
ya siz yakınken o uzak ya o yakınlarınızda iken sizin ırak
olduğunuz andır..
Siyah saçtır ak defterle gelen
ak saçtır siyah defterle giden..
Sevdiğinize kavuşmanız gerektiğini hissettiğiniz
ama nasıl olacak bana birisi bunu anlatsın
dediğiniz kavramdır aşk..
Efendim sen bunları külahıma anlat
dediğiniz şeydir işte o aşk..

BAĞLANMAYACAKSIN..

Bağlanmayacaksın bir şeye, öyle körü körüne.
"O olmazsa yaşayamam." demeyeceksin.
Demeyeceksin işte. Yaşarsın çünkü.
Öyle beylik laflar etmeye gerek yok ki.
Çok sevmeyeceksin mesela.
O daha az severse kırılırsın.
Ve zaten genellikle o daha az sever seni, senin o'nu sevdiğinden.
Çok sevmezsen, çok acımazsın.
Çok sahiplenmeyince, çok ait de olmazsın hem.
Çalıştığın binayı, masanı, telefonunu, kartvizitini...
Hatta elini ayağını bile çok sahiplenmeyeceksin.
Senin değillermiş gibi davranacaksın.
Hem hiçbir şeyin olmazsa, kaybetmekten de korkmazsın.
Onlarsız da yaşayabilirmişsin gibi davranacaksın.
Çok eşyan olmayacak mesela evinde.
Paldır küldür yürüyebileceksin.
İlle de bir şeyleri sahipleneceksen,
Çatıların gökyüzüyle birleştiği yerleri sahipleneceksin.
Gökyüzünü sahipleneceksin, Güneşi, ayı, yıldızları...
Mesela kuzey yıldızı, senin yıldızın olacak.
"O benim." diyeceksin.
Mutlaka sana ait olmasını istiyorsan bir şeylerin...
Mesela gökkuşağı senin olacak.
İlle de bir şeye ait olacaksan, renklere ait olacaksın.
Mesela turuncuya, yada pembeye.
Ya da cennete ait olacaksın.
Çok sahiplenmeden, Çok ait olmadan yaşayacaksın.
Hem her an avuçlarından kayıp gidecekmiş gibi,
Hem de hep senin kalacakmış gibi hayat.
İlişik yaşayacaksın. Ucundan tutarak...

CAN YÜCEL